Nieuwsbrief 2018

2. Ook waren we al een paar jaar op zoek naar een gesloten auto, die a) in een parkeervak past én b) ook onze 3500 kg aanhanger mag trekken. Onze vaste garage vond deze auto, in de vorm van een tweedehands Iveco bus, verkort model.

3. Om ons werk fysiek lichter te maken, hebben wij in oktober een elektrisch rupskarretje gekocht. Dit 60 centimeter brede rupsvoertuig wordt aangedreven door oplaadbare accu‘s. Wij kozen voor deze accuvariant omdat deze vrijwel geen geluid en geen stank produceert.

4. Afgelopen jaar zijn Tarzan Frans en Chris druk geweest met de bouw van een kapschuur, zodat wij onze spullen ook buiten droog kunnen opslaan. Deze kapschuur meet 16 x 5 meter, en is gemaakt van zelf gezaagde boomstammen. Op het dak zijn kruidenrijke grasplaggen gelegd, zodat de schuur helemaal opgaat in de polder.

“Ik ben Kaj. Anderhalf jaar geleden heb ik mijn middelbare school afgerond. Hierna ben ik gaan werken in een restaurant. Met het daar verdiende geld kon ik de reis maken waarvan ik altijd heb gedroomd. Tijdens die reis ontdekte ik hoeveel het voor mij betekent om buiten te zijn in de natuur, en met mijn handen te werken. Later dat jaar kwam Tarzan op mijn pad: het idee van buiten werken op plekken waar je in het dagelijks leven niet zo snel komt, bevielen mij gelijk. Net als de fysieke en geestelijke uitdaging van het vak. Ook ben ik al langere tijd bezig met Parkour, een sport waarbij je op een creatieve manier van A naar B gaat en daarbij je eigen grenzen verlegt door allerlei hindernissen te nemen die je onderweg tegenkomt. En ja, dat kan ook een boom zijn. Het in bomen klimmen past hier perfect in.
Eerlijk is eerlijk: door het nieuwe dagelijkse ritme van werken en het gebruik van lichamelijke kracht, was werken bij Tarzan in het begin wennen voor mij. Maar inmiddels weet ik: dit werk doet mij goed. In korte tijd heb ik enorm veel geleerd van het hechte, kleine team. Daardoor voel ik mij steeds meer een echte Tarzan.”

Tussen de bomen door komen er af en toe bijzondere aanvragen op ons pad. Katten, beddenlakens, vliegers, parachutes... allemaal zaken die wij al eens uit een boom hebben mogen halen voor onze klanten. Aan dit rijtje werd afgelopen zomer nóg iets toegevoegd, toen we werden gebeld of wij naar een park bij Diemen konden komen. De beller was tijdens zijn favoriete hobby wat te enthousiast en overmoedig geweest. Waardoor zijn drone boven in een populier was blijven steken. Chris en Annemiek gingen ter plekke kijken of ze de drone konden redden. Na aanwijzingen van de man waar de drone zich bevond, installeerde Annemiek de klimlijnen die nodig zijn om hoog in de boom te komen. Chris voerde uiteindelijk deze bijzondere reddingsactie uit. Voorzichtig wist hij de drone te ‘bevrijden’, deed ’m veilig in een zak die hij bij zich droeg, en klom weer naar beneden. De drone werd onbeschadigd aan de eigenaar overhandigd. Weer een tevreden klant!

“Bijna drie jaar geleden kwam ik ‘aanwaaien’ bij Tarzan. In die
drie jaren heb ik leren zagen, klimmen, snoeien en kappen. Ik kwam op plekken waar een ander niet zo snel komt. Ik herinner me bijvoorbeeld bijzondere Amsterdamse binnentuinen met allerlei historische details. En de top van de ‘Oude Dame’, de oudste boom van het Amsterdamse Bos. Een heel mooie tijd. Toch heb ik twee maanden geleden besloten te stoppen bij Tarzan. Mijn vriendin en ik gaan ons geluk beproeven in Mexico. Een hele stap. Maar voor mij, als geboren Mexicaan, een mooie kans deze kant van mijzelf te ontdekken. Wat ga ik in Mexico doen? Eerst een degelijke taalcursus Spaans volgen, zodat ik mijn kansen vergroot daar aan de slag te kunnen. Qua werk weet ik nog niet precies wat ik ga doen. Maar iets met bomen heeft natuurlijk mijn voorkeur, al dan niet in klimmende rol. Daarnaast ga ik me in de Mexicaanse keuken verdiepen. Zowel eten als koken gaat mij aan het hart, dus ook op dat vlak kan ik goed vooruit. Ja, ik vind het best spannend. Maar het zal wel goedkomen met ons daar, in het verre Mexico.”

Wij vinden het leuk met elkaar dingen te ondernemen buiten het werk om. Eens in de vier jaar wordt in Zweden ’s werelds grootste bosbouwbeurs ‘Elmia’ georganiseerd. Het leek ons leuk een weekje naar Zweden te gaan om te kanoën, en aansluitend twee dagen de beurs te bezoeken.
De heenreis was lang... stilzitten in een auto, dat is écht niets voor ons. Eenmaal aangekomen op de veerboot die vanuit Denemarken naar Zweden ging, hadden wij weer lekker de
ruimte om rond te lopen, te ontspannen en konden we uiteindelijk in onze slaapzak kruipen op het bovendek.
Daar, onder de sterrenhemel met frisse zeewind, kwamen
wij weer tot onszelf.
Aangekomen in Zweden reden we verder naar een prachtig meer in de buurt van Jönköping. Na een paar uur slapen op een camping, hevelden we onze spullen over in waterdichte tonnen die we in de twee gehuurde Canadese open kano’s laadden. Onze tocht begon...
Fantastisch hoe schoon en stil de Zweedse meren zijn. En welke enorme afstanden je kunt afleggen met een kano. (Wij konden ons helemaal voorstellen hoe Canadese pelsjagers met volgeladen boten terug kanode naar de bewoonde wereld.) De eerste nacht sliepen wij op een heel klein eilandje, waar wij een vuurtje maakten en onze hangmatten ophingen. Wij vingen daar een klein visje en aten het met z’n allen op. Zo gingen wij elke dag weer op weg, en streken wij ’s avonds neer op de mooiste plekjes. Zwemmen, kanoën, vissen, kampvuurtjes maken en luieren... het ging ons buitengewoon goed af! De laatste nacht ging het regenen. De hangmatjes in de openlucht werden snel ingeruild voor een tent.

Tarzan Frans dacht slim te zijn en installeerde zijn slaapplek onder een omgekeerde boot. Die lag er echter al zo lang, dat de naden waren opengetrokken. En steeds meer begonnen te lekken...
Het vertrek van deze plek was nog even spannend: de golven waren veel te hoog voor onze open kano’s. Al hozend bereikten wij de overkant, waar het na een paar uur gelukkig opklaarde. En zo kwamen we uiteindelijk terug bij het startpunt, waar we de kano’s inleverden.
Ons reis ging verder per auto, naar een camping in de buurt van de beurs Elmia. Op Elmia is het vooral groot, groter, grootst. Grootste shovels. Grootste kranen. Grootste harvesters (automatische boom kapmachines). En versnipperaars met een ‘bek’ waarin wij samen rechtop konden staan. Er was veel te zien op het gebied van kappen, verwerken en transporteren van hout. Ook zagen we veel bekende vakgenoten, altijd leuk.
Wij waren erg gecharmeerd van het kleínste wat er op de beurs te vinden was: een heel klein elektrisch karretje waarop je takken of stammen kunt leggen, en dat achter je aan rijdt. Wij hebben dit karretje
meteen besteld bij de twee Zweedse boomverzorgers die het hadden gebouwd en op Elmia demonstreerden. Helaas bleek dat deze toffe knullen het commercieel produceren hiervan hebben onderschat. Het karretje is er daardoor niet gekomen. Onze laatste Zweedse nacht kampeerden wij
met pizza en een vuurtje aan een meertje.

Voor ons als boomspecialisten is Engeland al jaren een inspiratiebron. In Nederland kennen we overwegend een cultuur van ‘wat oud is moet weg’. In het meer behoudende Engeland zijn er de middelen en het draagvlak om oude, veterane bomen in stand te houden. Al in 2003 ging Tarzan Frans op bomenreis naar Engeland, waar hij geïnspireerd raakte door deze veterane bomen. In 2007 kwam de Engelse boom veterane specialist: Neville Fay naar Nederland om ons hier meer over te vertellen. En in 2014 gingen wij met het hele Tarzan Team op bomenreis naar Engeland.
Kennis van deze bomen was altijd beperkt tot een select clubje boomspecialisten. Hierin kwam afgelopen jaar verandering; zelfs de landelijke media hadden aandacht voor het beheer van veterane bomen. Er kwamen berichten over een nieuwe onderhoudsmethode, genaamd: fractuursnoei. Bij fractuursnoei wordt de natuurlijke manier waarop een boom van zeer hoge leeftijd zichzelf snoeit in acht genomen. Als een boom na zijn volwassen stadium steeds ouder wordt, krijgt deze moeite de steeds groter wordende kroon te onderhouden. De boom zal dan minder gaan investeren in de aanmaak van stevig weefsel in sommige takken. Daardoor kunnen takken uitbreken, waarbij er een lange wond ontstaat waarin de resterende houtcellen zijn samengedrukt door het afbreken. Binnen de fractuursnoei wordt beweerd dat deze samendrukking de rest van de afgebroken tak stimuleert tot het snel aanmaken van veel nieuwe twijgen. Die een compactere, maar wel gezonde, nieuwe kroon gaan vormen.
Wij willen binnen onze bewoonde leefomgeving niet dat er takken spontaan uit bomen breken. Dus moeten wij dit op gecontroleerde wijze nabootsen in het stadium vlak vóór de takken spontaan afbreken. Hiervoor zijn binnen de fractuursnoei speciale zaag- en trekmethoden ontwikkeld.

Enkele essentiële punten bij fractuursnoei:

1. De boom moet daadwerkelijk in het veterane stadium zijn (fractuursnoei werkt dus niet bij jonge en jongvolwassen bomen).
2. Er moet worden gekeken welke takken zijn verzwakt, of weinig investeren in weefselaanmaak.
3. De breukvlakken moeten zo lang mogelijk zijn.
4. Bij fractuursnoei komen veel oncontroleerbare krachten vrij; het is dus zeer gevaarlijk om dit zonder ervaring te doen.
De landelijke aandacht voor dit fenomeen heeft ertoe geleid dat onze klanten de voordelen voor de boom
en natuur zien. Afgelopen jaar hebben wij daarom veel mooie snoeiprojecten mogen doen waarbij fractuursnoei centraal stond. Bijvoorbeeld voor Staatsbosbeheer, op de eeuwenoude Joodse
begraafplaats in Ouderkerk aan de Amstel, en voor diverse particuliere opdrachtgevers.

De Tarzan boomspecialisten worden voor de meest uiteenlopende zaken gevraagd. Waarom ze ons altijd weer weten te vinden voor de meest bizarre klussen, publicaties,
films of evenementen? Misschien omdat wij juist die bijzondere vragen leuk vinden, en hier graag tijd voor vrijmaken. Zo stond Tarzan Annemiek op 15 december in  tijdschrift Libelle.
Met een paginagrote foto, en een mooi interview over bomen, haar werk als boomverzorger en houtsculptuurzaagster. Maar zoals dat bij tijdschriften vaak gaat: ze kreeg voor de foto wel eerst een ‘makeover’. Wie Tarzan Annemiek een beetje kent, weet dat dit gepaard ging met de nodige bezwaren van haar kant: “Door die make-up lijk ik niet meer op mijzelf!”

Bijzondere opdrachten zetten we vaak op
onze Facebookpagina. Neem een kijkje op:
www.facebook.com/Tarzanboomspecialisten

Op deze foto’s ziet u onze Tarzan Diederik, op vierjarige leeftijd bezig in de tuin van zijn ouderlijk huis. Het zat er al vroeg in, ook toen was hij al graag buiten in het groen.

Afgelopen jaar merkten wij, hoewel de uren gelijk bleven, dat wij wat minder omzet genereerden. Waardoor komt dit?
1. Er gaat steeds meer tijd zitten in service naar onze klanten.
2. Het onderhoud en het in- en uitladen van de toenemende hoeveelheid gereedschap. Dankzij dit gereedschap, en onze almaar toenemende kennis en ervaring, zijn wij sneller in ons werk geworden.
Wat onze klanten natuurlijk wel weer een groot voordeel oplevert.
3. Het groenafval verwerken wij grotendeels zelf op ons eigen terrein. Hiervoor zijn grote machines nodig, die kostbaar zijn in aanschaf, onderhoud of huur.
4. Wij rekenen geen extra bedragen voor het door ons gebruikte gereedschap. Daardoor zijn wij voor een gespecialiseerd bedrijf nog steeds erg voordelig. Dit jaar voeren we daarom een kleine prijsstijging door, waarbij ons uurtarief en de stortkosten licht toenemen. Wij doen relatief weinig werk op hoogte (klimwerk), maar dit is wel het meest gespecialiseerde, risicovolle en zware werk. Daarom zijn de kosten voor klimuren verhoogd.

Onze gewijzigde tarieven vanaf 1 februari 2018: